Dinsdag
30 april 2019 Vorige dag
Van : Schleswig
Naar : Brekendorf
Gelopen : 22 kilometer
Geslapen : Hotel F-Ritz
in Schleswig
Brekendorf was de volgende etappeplaats volgens ons boekje, maar ook in Brekendorf was er inmiddels geen overnachtingsmogelijkheid meer. Wel een bushalte, dus dit traject deden we ook vanuit Schleswig.
Vikingkruis bij Haithabu
Het eerste stuk loopt langs de oever van de Schleij naar Haithabu. Hier betreed je historische grond! Hier bevond zich meer dan duizend jaar geleden een belangrijke handelsstad van de Vikingen.
Omwalling van de Vikingstad Haithabu
De omwalling van die stad is nog grotendeels behouden en een aantal huisjes is weer opgebouwd. Heel interessant. We liepen nog een eindje van de route af, om de huisjes van dichterbij te bekijken, maar daar bleken we een toegangskaartje voor te moeten kopen. En aangezien we niet genoeg tijd hadden om het uitvoeriger te bekijken, hebben we dat maar achterwege gelaten.
We vervolgden ons pad, staken nog een reconstructie van een Vikingbrug – de Noorbrücke – over en passeerden vervolgens de steile oever van de Selker See. Daarna werd de markering even wat moeilijker te volgen. Het klopte ook niet meer met de tekst en dan wordt het wel een beetje lastig zonder goeie kaart. Na een stukje autoweg pikten we het teken weer op en dachten dat het toen weer goed zou gaan.
Het teken liet ons in de steek, maar de bloemen niet!
Maar dat duurde niet lang. Waar de weg rechtsaf, onder de autobaan door naar Lottorf zou moeten gaan, moesten we rechtuit. Zo zouden we nooit aan de andere kant van de autobaan uitkomen. Waar werden we nou weer heen gestuurd? In de richting van Geltorf dus en vlak vóór de plaats boog de route naar het Zuiden. Aha, dat was in elk geval de goede kant op. Maar niet lang daarna ging het alweer een heel stuk oostwaarts. En weer zuidoost, oost. We gingen bepaald niet recht op ons doel af, maar goed, een beetje meer naar het Oosten vonden we niet zo heel erg.
Totdat het pad ineens in nóórdelijke richting afboog. Toen begonnen we toch wel flink te balen. We moesten weer een bus halen ook, om terug in Schleswig te komen, maar we hadden geen idee meer waar we uit zouden komen. Uiteindelijk was dat op een weg die we op de kaart konden traceren. Die weg ging pal naar het Zuidwesten en zou als het goed was in de buurt van Brekendorf uitkomen.
En het was goed. We konden het nu weer redelijk op de kaart volgen en in Brekendorf zaten we weer op de oorspronkelijke route. Dat was vlak bij de bushalte (Am Hang) waar we nog ruim op tijd arriveerden voor de bus van 11 over drie. Terwijl we stonden te wachten en ons afvroegen of het eigenlijk geen schoolvakantie was (dan rijden veel bussen niet), stopte er een dame op de halte die vroeg of we een overnachtingsadres zochten. Zij had namelijk een pension en had ons langs zien lopen. Een wat ongebruikelijke manier om aan je klandizie te komen! We hadden dit adres op internet niet kunnen vinden, maar het was nu te laat, we waren al voorzien.
Ze was zo vriendelijk om ons naar het treinstation in Owschlag te brengen. Wat eigenlijk ook niet nodig was geweest, want de bus kwam er net aanrijden toen we bij haar waren ingestapt. De aansluiting in Owschlag was niet geweldig, maar na 20 minuten wachten waren we binnen 10 minuten weer in Schleswig. Dat was weer mooi opgelost zo.