Zondag
22 augustus 2010 Vorige dag
Van : Einsiedeln
Naar : Schwyz
Gelopen : 25 kilometer
Geklommen : 700 meter
Geslapen : Hotel Wysses Rössli
…………………………in Schwyz
Het eerste stuk van het volgende traject hadden we achteraf gezien ook beter met een bus kunnen doen. Als er eentje op zondag ging, maar dat hadden we niet uitgezocht. Het was in elk geval niet zo’n boeiend stuk van zo’n 8 kilometer lang. Alsmaar langs een autoweg, soms over een landweg parallel er aan, soms door de berm waarbij je voortdurend opzij moest springen voor langsrazend verkeer. We waren blij toen we eindelijk in het dorpje Alpthal aankwamen. Daar was nog een cafetaria ook (open!) en daarna was het niet ver meer tot het einde van het asfalt.
Blik op de grote en de kleine Mythe
Ook het einde van het rustigjes aan stijgen trouwens. Vanaf hier was het werken geblazen. Af en toe loeisteil, in een keer 400 meter omhoog tot Hagenegg, de pas langs de kleine Mythe. Een klein stukje onder de pas, aan de andere kant van de helling was een Gasthaus met een fantastisch
Blik in het dal vanaf het terras
uitzicht op het Vierwaldstätter meer en op ons eindpunt voor vandaag, Schwyz. Het was er ontzettend druk, maar we hadden weer het geluk dat er net een tafeltje vrij kwam. En nog langs de reling ook. We zaten er werkelijk goddelijk. Dan ben je het gezwoeg om boven te komen snel vergeten!
Maar we waren nog lang niet in Schwyz. We vervolgden de weg door een heel alpien gebied, achter de kleine en grote Mythe langs naar Ibergeregg. Erg mooi, maar hoewel Ibergeregg op ongeveer dezelfde hoogte ligt als Hagenegg, was het toch een behoorlijk zware tocht. Lang en voortdurend omhoog en omlaag, waarbij je je steeds afvroeg “hoe ver nog zakken om straks weer even ver te moeten stijgen?” De hitte droeg overigens ook flink bij aan de zwaarte van het traject! Het was nu echt hoog zomer! Gelukkig waren op zondag alle Gaststätten geopend. Halverwege konden we even bijtanken maar bij het terras van Ibergeregg waren we opnieuw uitgedroogd. Nog maar een keer zo’n grote plons koude Suusmost naar binnen gegoten. We hadden er hard genoeg voor gewerkt.
Afdaling naar Schwyz
Weer enigszins op krachten gekomen begonnen we aan de afdaling. Op een vervelend stuk over een skihelling na, waar we waarschijnlijk fout gelopen zijn, ging dat verder prima. Niet meer zo heet in de felle zon, maar meest over beboste hellingen naar beneden. Het was vooral lang. Ook hier waren we een beetje in de val van onderschatting getrapt. Maar je komt er altijd tenslotte en we troffen weer een uitstekend hotel, waar we alle vermoeienissen van ons afspoelden onder een heerlijke douche.
Even een slaapje zat er nu niet in. We waren zo laat, dat we gelijk weer naar beneden gingen om op het terras wat te eten.