Zondag
26 augustus 2007 Vorige dag
Van : Detmold
Naar : Altenbeken
Gelopen : 28 kilometer
Geklommen : 700 meter
Geslapen : in de buurt van
………………………..Altenbeken
(hotel bestaat waarschijnlijk niet meer)
Ook vandaag zou een zware dag worden: 28 kilometer en nog meer
stijgingen dan gisteren, 700 meter in totaal. Het begon met een hele lange klim naar het Hermannsdenkmahl. Omdat we via de Hermannsweg al eens bij het Denkmahl waren geweest, vonden we dat we wel onderlangs mochten lopen. Dat scheelde een hoop energie. Maar het was niet helemaal duidelijk hoe je dan moest lopen, dus volgden we toch braaf ons teken en gingen helemaal over de top.
Externsteine
Het was nogal benauwd vandaag en er dreigde onweer. Terwijl we tussen de middag op een terrasje in de buurt van de Externsteine aan een uitsmijter zaten te kletsen met een paar landgenoten, vielen er zelfs een paar spatjes regen. Maar dat bleek toch loos alarm.
Wel was het jammer dat het vandaag erg heiig was, zodat je echt totaal geen uitzicht had. Vooral op de Verlmerstot, het bijna hoogste punt van het Eggegebirge (441 meter) was dat jammer. Daar was het inmiddels ook ijskoud geworden met een gure wind, dus we zijn er vrij snel weer doorgelopen. Dat moest wel trouwens, want het was al weer aardig laat en we waren nog niet op 2/3 van de tocht.
Op de Pruisische Velmerstot
Maar de rest was niet zwaar meer, wel lang. Er liep een brede militaire asfaltbaan over de kam, maar de routemakers hadden bedacht, dat het voor wandelaars leuker zou zijn om via een smal paadje over boomwortels te strompelen. Het pad was dan ook parallel aan die baan, 1,5 meter verderop gemarkeerd. Dat vonden wij echter niet zo’n goed idee. We kozen voor het comfortabele asfalt. Wel moest je constant het parallelle pad in de gaten houden, want het kón natuurlijk ergens afbuigen. Dat deed het ook na verloop van tijd, maar wij dachten dat het wel weer terug kwam. Niet dus en zodoende daalden we te snel af naar een autoweg in het dal waar we uiteindelijk wél uit zouden moeten komen. De richting was duidelijk en op ons gevoel kwamen we toch via diverse bospaden in Altenbeken terecht.
Het hotel in Altenbeken dat we gisteren probeerden te bellen, had de telefoon niet opgenomen en bleek sinds het voorjaar de strijd te hebben opgegeven. Met behulp van de receptie van het Best Western hadden we een ander hotel, in het nabijgelegen Buke gevonden. De eigenaar van dat hotel zou ons op komen halen in Altenbeken. Het was inmiddels tegen zessen, maar na ons belletje stond de auto gelukkig binnen enkele minuten voor onze neus.
Onze chauffeur begreep er niets van, dat we naar Altenbeken waren afgedaald. We hadden bovenover door moeten lopen naar Eggekrug, dan had hij ons daar afgehaald. Maar hij zou ons morgen in elk geval naar Eggekrug terugbrengen. Dat wilden we helemaal niet, we wilden verder waar we gebleven waren, dus ik protesteerde enigszins, dat we nog boodschappen moesten doen in het stadje. Geen probleem, hij zou langs de winkel in Buke rijden. We hadden gewoon niks in te brengen. Hij zou ons trouwens wel even laten zien waar het was. En in plaats van naar Buke, draaide hij de andere kant op. Oh, en voorbij Eggekrug was er een prachtig uitzicht. Wacht, dat zou hij ons ook even laten zien! Dat we meer toe waren aan een lekkere douche, kwam niet bij hem op, dus we legden ons maar neer bij zijn enorme ijver ons de omgeving te laten zien. En het uitzicht zou inderdaad erg mooi geweest zijn, als het niet zo heiig was geweest. Uiteindelijk bracht hij ons toch naar het hotel, waar we weer een prima kamer met balkon aantroffen en eindelijk onder de warme douche konden!