Vrijdag
20 oktober 2017 Vorige dag
Van : Zuflucht
Naar : Harkhof
Gelopen : 18 kilometer
Geklommen : 200 meter
Geslapen : Vesperstube Harkhof
Ook het ontbijtbuffet mocht er wezen. Alles erop en eraan, maar we waren inmiddels eigenlijk niet anders gewend. Of verwend, zo je wilt.
Boven het Renchtal
We bereikten al snel de Alexanderschanze en verlieten daar de Schwarzwalder Hochstraße. Gisteren hadden we trouwens nauwelijks meer iets van de verkeersweg gehoord, ook al liep de route er hemelsbreed niet ver vandaan.
We gingen nu het Renchtal in. Althans, dat lag diep onder ons, het pad bleef lekker hoog, totdat het afdraaide richting de nog hogere Holzwälder Höhe. Daar troffen we weer een schuilhut en kwam de koffieboel nog een keertje tevoorschijn.
Het was vandaag voor het eerst bewolkt. De temperatuur was behoorlijk gedaald en er vielen zelfs een paar druppels. Maar veel stelde het niet voor en het was nog steeds heel helder, zodat de uitzichten onverminderd fraai bleven.
Het was ons opgevallen, dat er hier zo weinig beekjes waren. We hadden eigenlijk alleen de Schwarzbach op weg naar de Badener Höhe gezien, een paar dagen geleden. Kennelijk zakt het water hier snel in de bodem, om dan diep in de dalen door de grotere beken zoals de Murg, de Rench en de Kinzig afgevoerd te worden naar de Rijn. Maar vandaag passeerden we wel een paar heerlijke bronnen. Het water spetterde overigens in een bak en ging ondergronds verder, dus ook hier geen beekjes.
Een paar regendruppels
Op een paar vreselijk slecht begaanbare stukken na, was de kwaliteit van de wandelwegen vandaag weer prima. En dat was maar goed ook, want de afstand was weer behoorlijk aan de maat. En dan te bedenken dat de bedenkers van de route een nog veel langer stuk op het oog hadden. Wij hielden het op een krappe 2/3 van de etappe voor gezien. Daar lag in de middle of nowhere de Vesperstube Harkhof. Een grote boerderij met eenvoudige eetgelegenheid, slaapzalen en een paar 2- en 3-persoonskamers. Gisteren waren de kamers dus vol, maar voor vannacht hadden we er eentje kunnen bemachtigen. De kamer – met douche en toilet – was mooier en nieuwer dan we verwacht hadden, maar het eten was inderdaad wel érg eenvoudig. Alleen een Vesperkarte, waarvan we dan maar de omelet (met knetterharde Speckstreifen) kozen om toch iets warms te hebben. Maar geen probleem, we waren met dit adres weer prima geholpen.