Maandag
19 oktober 2015 Vorige dag
Van : Celle
Naar : Fuhrberg
Gelopen : 22 kilometer
Geklommen : niet
Geslapen : Pension Les Volets Bleu
De route zou starten aan de westkant van Celle, volgens het boekje in de buurt van sportvelden. Met behulp van Google maps en de site van de Duitse Spoorwegen hadden we uitgevonden, dat we daar met de bus makkelijk konden komen. Bushalte vlak bij het hotel en overstappen bij het station. Dat ging allemaal prima en van die sportvelden, dat klopte ook. Eerst een stukje langs de weg. Geen probleem. Alleen, we zagen nergens het teken! Na een paar honderd meter moest er een pad naar rechts komen. En jawel, er kwam een pad naar rechts. Een fietspad weliswaar en er stond op het richtingsbord een plaatsje waar we langs moesten komen. Maar een wit kruis? Nee. We kozen toch maar dit pad. Die autoweg waren we wel zat intussen en dat plaatsje klopte tenslotte. Ook verderop geen enkel teken te bekennen. Of jawel, na geruime tijd een vaag wit kruis op een boom! Dit kon twee dingen betekenen. A: het pad was inmiddels verlegd of B: het werd hier slecht onderhouden. Heel slecht beter gezegd. Met behulp van de beschrijving zochten we zo goed en zo kwaad als het ging de weg. Wat in een bos meestal niet meevalt, maar we kwamen op een gegeven moment weer op de autoweg en dat was ook de bedoeling. Later kwam er een ontzettend lang, recht stuk langs de rand van het plaatsje Hambühren. Een bospad volgens het boekje, maar dat was het misschien ooit geweest. Nu reed er veel verkeer, dus dat liep niet zo gezellig. En nog steeds slechts af en toe een vaag spoortje van een kruis. Als het pad verlegd was, was dat wel rigoreus gedaan! We liepen nu al heel wat kilometertjes te tobben. Na Hambühren werd het dan toch een bospad, nog steeds rechtuit. Eindelijk kwamen we uit op een soort T-splitsing. En daar, jippie ! zowel links als rechts een overduidelijk, spierwit kruis op een zwarte ondergrond! Ik had steeds het gevoel gehad, dat het pad ergens rechts van ons moest lopen. Dus dat we hier naar links moesten. Wim was het daar niet mee eens. Links ging terug naar Celle volgens hem. We vroegen de richting aan een jogger en die gaf Wim gelijk. Naar rechts dus. Vanaf nu was het pad buitengewoon goed aangegeven. Nog wel een paar keer omleidingen, maar het teken liet ons geen moment meer in de steek.
Het traject was nu trouwens erg mooi. Vrijwel de hele dag ging het door bos. Prachtige herfstkleuren en héél veel paddestoelen.
Op een kort, modderig doorsteekstukje na was de kwaliteit van de wandelpaden uitstekend. Zo bereikten we iets na vieren het dorp Fuhrberg. We hadden gereserveerd in pension Les Volets Blue waar we vanaf 5 uur terecht konden. Er was echter ook een hotel, wat we pas gisteren, op Google maps, ontdekt hadden. Daar konden we terecht voor de koffie waar we inmiddels wel aan toe waren. We belden het pension om te zeggen dat we al in de buurt waren en dat was geen enkel probleem. Madame was gewoon thuis en heette ons van harte welkom. Weer een mooie ruime kamer en dito badkamer. Na de eerste dag zijn we meestal tamelijk afgepeigerd, dus na een heerlijke douche ploften we op het bed en hebben we lekker een uurtje geslapen. Daarna terug naar het hotel voor een heerlijke, gutbürgerliche maaltijd, overgoten met een flink glas Grauburgunder.