Lübeck – Hamburg: dag 6

Vrijdag                           Naar overzicht
27 mei 2022                
   Vorige dag
Van                    : Güster

Naar                  : Gut Basthorst
Gelopen            : 22 kilometer
Geklommen      : 140 meter
Geslapen           : `Gut Basthorst

We ontbeten heel vroeg en hadden de bus van 7 uur (!) terug naar Güster. Om het ongezellige stuk langs de weg door Güster te vermijden, stapten we 1 halte eerder, bij het Alte Bahnhof uit. Dat scheelde weer een kilometertje, want in plaats van een rustdag, hadden we vandaag het langste traject voor de boeg.

Gut Wotersen op weg naar Basthorst

Het was behoorlijk fris, zwaar bewolkt, maar wel droog. Dat zou het niet de hele dag blijven. We hadden juist een zitplekje gevonden in een bushokje in Talkau toen we een regengordijn aan zagen komen. Even later bereikte die Talkau en bleven we ternauwernood droog in het open hokje.

De bui trok even snel weer over als hij was aangekomen. Maar het bleef dreigen en toen we later op een open weg door de velden liepen, kwam er ons weer een tegemoet. Wim liep gewoontegetrouw zo’n 100 meter voor me uit en hij had de paraplu’s en regencapes in zijn rugzak. Tevergeefs probeerde ik hem in te halen vóór de bui zou losbarsten. Dat lukte niet en voordat ik een hoekje met struiken bereikte dat enigszins beschutting bood, was ik dus doornat.

Wim zag ik trouwens helemaal niet meer, maar die zou ook wel een schuilplekje gevonden hebben. De kletterbui, met hagelstenen, duurde langer dan de vorige keer. Toen het wat minderde, ben ik maar op zoek gegaan naar mijn wederhelft. Ik was tenslotte toch al nat.

Na de bui.

Het was gelukkig wel de laatste bui vandaag en voor we Gut Basthorst bereikten, waren we al lang weer droog. Het was een grote, oude boerderij met restaurant in de omgebouwde stallen en hotelkamers in het herenhuis. Maar ook een feestzaaltje op de begane grond. Dat was helaas minder geslaagd. Het feestgedruis was weliswaar om 11 uur afgelopen, maar even later ging een klein groepje op één van de kamers nog even door. En dat was érg gezellig, zo te horen. We verlangden bijna terug naar ons stille kippenhok in Mölln. Om half 2 was ik het zat en ben ik er op afgestapt. Dat hielp. Ze schrokken zich rot, verontschuldigden zich uitgebreid en het was gelijk stil. Hadden ze zelf kennelijk niet kunnen bedenken, dat er nog andere gasten waren!

Volgende dag