Zaterdag Vorige dag
4 mei 2019
Van : Eckernförde
Naar : Surendorf
Gelopen : 22 kilometer
Geslapen : Pension Wehnes
………………………..in Surendorf
De route liep pal langs het hotel en hoewel de markering ook hier af en toe wat haperde kwamen we moeiteloos bij het Gasthaus Kiekut, in de zuidelijke hoek van de Eckernförder Bucht uit. Vanaf hier was het nog een stukje door een prachtig bos en daarna over het strand. Het eerste stuk was nog een “fatsoenlijk” paadje, maar de hoop dat dit zo zou blijven vervloog al snel.
Tekens waren in geen velden of wegen meer te bekennen. Velden of wegen ook niet trouwens. Het was alles zand, zee en schelpen wat de klok sloeg. Tamelijk vermoeiend om te lopen.
Maar mooi was het wel! En ongelooflijk rustig. Er waren wel wat campings, maar ook daar was het onwaarschijnlijk stil. Na de tweede camping hadden we waarschijnlijk het strand moeten verlaten om het dorpje Noor aan te doen, maar omdat we geen enkele aanwijzing zagen, liepen we verder over het strand over een zeer zwaar stuk met schelpen.
In het begin kwamen ons nog wat hondenuitlaters tegemoet, maar na een poosje zag je helemaal niemand meer en had ik het gevoel, dat we richting het einde van de wereld liepen. Pas toen ons eindelijk een zwaarbepakte “collega” tegemoet kwam, was ik er weer van overtuigd, dat het strand toch wel ergens uit zou komen.
Dat was ook zo, in de buurt van een volgende camping. Daar was ook een sportcentrum voor kitesurfen en een kantine waar heerlijke uiensoep geserveerd werd. Nog steeds geen markering, maar volgens de dame in de kantine moesten we nog een klein stukje verder over het strand om via een volgende “afrit” in Krusendorf te komen. Dat klopte en zo vonden we al gauw het fraaie kerkje van dit dorp.
Langs een autoweg werden we vervolgens richting Surendorf geblazen. Gelukkig hadden we de hele dag al de wind in de rug en toen het even later begon te regenen, waren we daar helemaal blij mee. Een schuilplek was er niet, maar doordat de regen en de hagelstenen vrijwel horizontaal door de lucht zwiepten, lukte het om achter een struik enige beschutting te vinden. Toen het wat minder werd vervolgden we onze weg. Het was niet ver meer tot aan het pension in Surendorf.
In Surendorf was er helemaal geen eetgelegenheid, maar wel een grote supermarkt. Dus dat werd vanavond een Kalte Platte. Broodjes met kaas en een beker melk. Ook wel eens lekker.