Zaterdag
27 april 2019 Vorige dag
Van : Flensburg
Naar : Oeversee
Gelopen : 14 kilometer
Geslapen : Historischer Krug
………………………..in Oeversee
Terwijl in Rotterdam het gevecht om de beste plekjes voor de vrijmarkt in volle gang was, stonden wij weer op het ZOB voor bus 1550 naar Jarplund Sportplatz. We volgden het advies van ons wandelboekje op, om het oninteressante zuidelijke deel door bedrijventerreinen van Flensburg met het OV te doen en stapten om kwart voor 10 bij Jarplund Sportplatz uit. Een paar honderd meter naar het noorden, schuin tegenover een supermarkt vonden we de route weer, die gelijk een mooi traject door landelijk gebied volgde. Wel veel asfalt, maar nauwelijks verkeer. En héél véél bloemen. Wat een feest, zo in het voorjaar.
Na een mooi stuk bos en een saai dorp (Munkwolstrup) streken we nét iets te vroeg neer op een bankje. Het was er mooi hoor, maar een klein stukje verderop was een nog veel mooiere zitplek. Vlak naast een enorm hunebed namelijk, in het zogenaamde Amkielpark.
Hunebed in het Amkielpark
We bekeken het hunebed uitvoerig en maakten nog een ommetje langs een 2e , niet uitgegraven hunebed, voordat we de B76 weer overstaken en een mooi pad langs een Toteissee volgden. Op een uitzichtsplatform lazen we over het ontstaan ervan in de ijstijd.
Daarna was het nog maar een klein stukje naar Oeversee. Ook een oersaai dorp, maar dat blijkt voor vrijwel alle plaatsen te gelden die we hier tegenkwamen. Hoewel Oeversee wel een erg fraai, stokoud kerkje heeft, maar dat is dan ook het enige.
Kerkje van Oeversee
Toen we het dorp alweer uitliepen in de richting van een bos, concludeerden we, dat we ons hotel gemist moesten hebben. Ik dacht dat de route er pal langs kwam, maar we hadden toch echt niks gezien. We draaiden om en zagen al gauw, dat we er vlakbij geweest waren. Het was gelukkig niet in rook opgegaan! Hoewel … er was toch een restaurant bij? Het zag er allemaal wat vreemd uit met een grote bouwplaats naast een gebouwtje dat leek op de receptie van een kleine camping. En die receptie was nog gesloten ook. Na een belletje stond de eigenaar al snel voor onze neus. Het restaurant bleek wel degelijk in rook opgegaan te zijn! Afgelopen zomer had er een grote brand gewoed en de restanten waren inmiddels afgebroken. De kamers in de bijgebouwen waren echter nog intact en we kregen werkelijk een prachtige, waanzinnig grote kamer. Het Wellnessbereich met zwembad en sauna was ook ongeschonden. Ik heb er heerlijk in mijn eentje een uurtje doorgebracht.
Dat het restaurant verschwunden was, was wel jammer. Het dichtstbijzijnde eetalternatief – Salz und Pfeffer – lag 1,5 kilometer verderop. Het hotel had geen fietsen beschikbaar en zo kwamen er vandaag dus nog eens 3 kilometer bij. Gelukkig hadden we nog voldoende puf.