Zaterdag
13 oktober 2018 Vorige dag
Van : Thurner
Naar : Titisee
Gelopen : 18 kilometer
Geklommen : 200 meter
Geslapen : Rheingold Garni
………………………..in Titisee
Na het uitgebreide ontbijt gingen we verder omhoog. Het Zwarte Woud is hier heel anders van karakter dan in het noorden. Het is wel hoger, maar de dalen zijn minder steil en diep en het is minder bebost waardoor je veel weidse uitzichten hebt. De paden zijn meestal heel goed, zodat je niet voortdurend hoeft te kijken waar je je voeten neerzet en dus volop van die mooie vergezichten kunt genieten. Af en toe zag je de Feldberg al in de verte. Dat wordt het klapstuk morgen!
De Feldberg in de verte
Na de lunch in een soort van berghut, vlakbij het Naturfreundehaus, moesten we vrijwel alleen nog maar dalen. Heel geleidelijk, heerlijk. Titisee ligt op 846 meter, goed verstopt tussen de heuvels. We zochten voortdurend – tevergeefs – waar het ergens lag, en stonden toen ineens vlak vóór de rand van het stadje.
In het centrum was het ongelofelijk druk. Titisee is zo’n beetje het Valkenburg van het Zwarte Woud. Veel winkeltjes, veel terrasjes en eigenlijk is er niks bijzonders te zien. Maar het doet wel heel gezellig aan en het meer is natuurlijk de grote trekpleister. We wurmden ons door de mensenmassa heen, op zoek naar een Eiscafé, want we hadden nu toch wel een grote Nussknacker verdiend. Het kostte de nodige moeite om een vrij tafeltje te vinden, maar het is gelukt.
De hotels hier in Titisee vonden we allemaal veel te duur, dus we hadden in een pension, aan de rand van het centrum gereserveerd. Prima adres, met zicht op het meer en een balkon waar we nog even van de laatste zonnestralen konden genieten.