Maandag
27 augustus 2007 Vorige dag
Van : Altenbeken
Naar : Willebadessen
Gelopen : 25 kilometer
Geklommen : 420 meter
Geslapen : Gasthof Deutsches Haus
…………………………in Willebadessen
Blikjes limonade haalden we in het benzinestation naast het hotel en boterhammetjes kregen we mee van de hoteleigenaar. Boodschappen doen was dus niet meer nodig en zo werden we na het ontbijt keurig afgeleverd bij de Eggekrug. Toch wel lekker eigenlijk, dat we niet vanuit het dal eerst helemaal naar boven hoefden te klimmen. Aangezien we feitelijk ook niet hadden hoeven afdalen, vonden we dat dit niet in de categorie smokkelen viel.
Na de warmte van gisteren was het wel wat afgekoeld en het uitzicht was nu veel beter. We liepen een heel stuk over de kam. Ook hier hadden ze uitgevonden, dat er een smal paadje parallel aan het brede bospad gemarkeerd moest worden. Nu was het niet eens een asfaltweg, die de routebepalers probeerden te vermijden, maar een prima half verhard, breed pad. Wij trapten er weer niet in, maar we hielden wel nóg beter het teken in de gaten. Daardoor gingen we op tijd het paadje op, toen het werkelijk een andere richting insloeg. We kwamen in dit gedeelte helaas weinig schuilhutten tegen en bankjes waren ook niet zo druk gezaaid. Toen we op een open plek een picknicktafel zagen, besloten we die dan maar te arresteren. We hadden tenslotte niet voor niks koffie meegenomen. Maar met de wind duurde het wel érg lang voordat het water kookte, dus we concludeerden dat we het koffiezetten voortaan toch maar voor de schuilhutten moesten bewaren.
Kort na de koffie kwamen we op een punt waar een bordje was opgehangen met de mededeling, dat het pad verderop onbegaanbaar was vanwege de storm. Er werd een alternatief, gewoon langs de autoweg, geadviseerd. Die bracht ons niet lang daarna in het dorpje Hebram-Wald. Zowaar diverse horeca gelegenheden! Dat werd een heerlijke bospaddestoelensoep op een terrasje in de zon.
Na Hebram-Wald vervolgden we de route, alsmaar in dezelfde richting, wederom een kam volgend. Het hotel dat we voor vannacht hadden uitgezocht lag beneden aan de bergrug, maar op Internet stond, dat het aan de E1 lag. We hadden óók op Internet gezien dat het in het centrum lag, dus we snapten niet helemaal hoe dat nou zat en daarom had ik bij het reserveren gevraagd of het inderdaad vlak aan de route, in het bos, lag. Maar het bleek dus inderdaad in het centrum te liggen.
Ik was desondanks blij dat ik naar de bekende weg had gevraagd, want
daardoor werd onmiddellijk aangeboden, om ons boven op te halen. We moesten dan bij de zendmast eventjes bellen. Dat vonden we een uitstekend idee!
Maar toen we in de buurt van de zendmast kwamen was het pas tegen vieren. Het was vandaag niet echt een zwaar traject geweest. We vonden het dan ook een beetje flauw om te bellen. Dus liepen we toch gewoon naar beneden en vandaar een heel eind langs de weg tot dat wat het centrum moest voorstellen. Niet veel zaaks dus, qua centrum, maar Willebadessen had wel een heel fraai kloostercomplex met een mooie 13e eeuwse kloosterkerk. Dat lag pal tegenover ons hotel en voor we ons daar aanmeldden hebben we het uitvoerig bekeken.
Ingang van het klooster, tegenover het hotel in Willebadessen
Het hotel bleek een ware voltreffer. Een zeer royale kamer, met suite zelfs en tegen een prijs die we al lang niet meer waren tegengekomen (met uitzondering van het hotel in Buke overigens, want dat was ook al zo vorige eeuws).