Donderdag
22 oktober 2015 Vorige dag
Van : Otternhagen
Naar : Steinhude
Gelopen : 18 kilometer
Geklommen : nauwelijks
Geslapen : Hotel Seinsche am Meer
……………………..in Steinhude
Om half 10 verlieten we hotel Perl. Maar na nog geen 10 stappen, was ik weer binnen. Helaas. Regendruppels. Dus terug om vest te verruilen voor jas en de regenhoes om de rugzak heen te trekken. Dat bleek achteraf allemaal overbodig, want het bleef bij een paar spetjes.
Na een paar kilometer kwamen we langs het hotel wat in het boekje werd vermeld en waar we oorspronkelijk hadden willen overnachten. Maar toen ik een paar weken geleden belde om te reserveren, zeiden ze dat het vol was. Daar geloofde ik overigens niet veel van en het bleek nu inderdaad flauwekul te zijn geweest. Geen enkele auto voor de deur en ook verder weinig teken van leven. Hotel Dammhirsch zag er ook bepaald niet aantrekkelijk uit, dus we waren blij met onze keuze van de afgelopen nacht.
We staken weer een autobaan over, moesten een stukje langs een drukke weg en gingen daarna het bos weer in. Daar volgde een buitengewoon fraai stuk langs het riviertje de Leine. Een steile oever en een bijna Hollands rivierenlandschap. Dat bleven we houden tot aan het plaatsje Bordenau, maar daarna kwam helaas een tamelijk lang, minder aantrekkelijk stuk. Ook de horeca liet het afweten. De hele week trouwens al. In Poggenhagen, precies op lunchtijd, was weliswaar een mooi restaurant, maar dat ging pas om 4 uur open. Dan maar op het bankje van het treinstation aan de overkant. We hadden nog steeds stroopwafels en chocola van thuis, dus we kwamen niks tekort.
Na een paar kilometer langs een autoweg volgde nog een mooi stuk langs een bosrand, maar het laatste stuk was weer even doorbijten. We waren toen al in Steinhude, maar moesten een heel eind door de straten van dit stadje sjouwen, voordat we het aan het meer gelegen centrum bereikten. Wat een groot meer! Heel leuk om nu zo ineens weer aan het water te zitten, na al dat bos en akkerland.
Ons hotel lag leuk aan het haventje en werd gedreven door een ouder echtpaar. De volgende dag vertelden ze, dat ze het hotel 8 jaar geleden, na hun pensionering begonnen waren. Dat niksdoen en een beetje rondreizen, was hen al gauw gaan vervelen, vandaar.