Woesdag
12 mei 2010 Vorige dag
Van : Berghausen
Naar : Idstein
Gelopen : 24 kilometer
Geklommen : 600 meter
Geslapen : Hotel Höerhof
………………………..in Idstein
De volgende ochtend liepen we door de velden terug richting het bos. Niet helemaal tot de bocht waar we de route verlaten hadden. We namen het risico een stukje af te snijden en dat pakte gelukkig goed uit. We kwamen een eind verderop keurig weer op de E1 terecht. Het was nu niet ver meer tot Michelbacher Hütte. Dat klonk zo gezellig, zo’n hutje. Maar dat was het allesbehalve. Wat een vreselijk oord. Een volgebouwde dalkom waar een spoorlijn en een zeer drukke autoweg doorheen kruisten. Veel bedrijfsgebouwen, niks moois te bekennen. Ook geen gezellig horecading waar we op gerekend hadden. Wel een mega-supermarkt. Daar was in elk geval koffie te halen dus daar maakten we dan maar gebruik van. En daarna zo gauw mogelijk het dal weer uit!
Na Michelbacher Hütte waren we al snel weer volop in de natuur. Veel bos. Weer volop genietend heuvel op, heuvel af. Na een steile afdaling door een holle weg bereikten we de autoweg die ons rechtsaf, over een autobaanviaduct het stadje Idstein in zou voeren. Maar wat was dat nou? We moesten naar links? Een ommetje waarschijnlijk, om de drukte te vermijden. Na enige twijfel volgden we toch maar braaf het teken. We waren er bijna immers.
Ja, bijna, volgens de oude route dan. Het ommetje bleek een hele grote om te zijn. We zagen die hele autobaan niet meer en gingen na een stukje bebouwing doodleuk de heuvels weer in. Wat was dit nou weer voor flauwekul. Idstein lag toch echt aan de andere kant van de snelweg, waar gingen we in vredesnaam naartoe?
Na weer een langgerekte stijging kwamen we eindelijk op de kam van een heuvelrug, waar we onder ons de auto’s zagen razen. We gingen er nu recht op af en kwamen tenslotte toch aan de andere kant van de autobaan terecht. Daar liepen we een heel eind parallel aan de snelweg tot we, vlakbij het versmade viaduct op de weg kwamen die naar het centrum van Idstein leidde. Al met al een tamelijk nutteloos ommetje volgens ons, 3 (?) kilometer extra om hoogstens 500 meter drukte te vermijden.
Ons hotel lag midden in het centrum in een rustige zijstraat. Wat een prachtig hotel! Een oud pand, schitterend gerestaureerd en met mooie, authentiek gemeubileerde kamers. Het stadje zelf was trouwens ook erg mooi, maar dat zouden we morgen wel gaan bekijken. Daar hadden we nu geen puf meer voor. Lekker even douchen, een slaapje doen en daarna eten met een heerlijk glaasje wijn in het sfeervolle restaurant. We hadden het weer verdiend!