Zondag
15 augustus 2010 Vorige dag
Van : Konstanz
Naar : Weinfelden
Gelopen : 15 kilometer
Geklommen : 250 meter
Geslapen : Hotel Thurgauerhof
…………………………in Weinfelden
Na dit dagje stadswandelen begon het grote werk. Rugzakken op, veters vast en neus naar het zuiden. Al gauw passeerden we de Zwitserse grens die hier dwars door de bebouwde kom loopt. Konstanz wordt dan ineens Kreuzlingen. En de witte kruisen houden ineens op. Zwitserland heeft zijn eigen systeem om wandelaars de weg te wijzen. Overal zijn gele handwijzers die
Geen wit kruis meer, maar gele handwijzers in Zwitserland
de dichtstbijzijnde en iets verder weg liggende plaatsen aangeven. En aangezien de plaatsen genoemd worden in onze beschrijving, moesten we het daar mee doen. Op zich geen probleem Alleen, soms zijn er meerdere routes mogelijk om in een plaatsje te komen. En de kortste route is niet altijd de mooiste, terwijl de langste wel eens behoorlijk zwaar kan zijn. Dat viel niet altijd mee dus! Meestal viel uit ons boekje wel op te maken welk alternatief we moesten volgen en hielden we ons aan de beschrijving. Maar het was wel even wennen om niet simpelweg een teken te volgen.
Dreigende wolken en de bergen nog ver weg
Het weer zag er niet best uit, maar het was droog. En dat bleef zo, de eerste -verder mooie- dag. Het landschap was hier nog heel landelijk. Groen, licht heuvelend, nog niks geen bergen. Een mooie tocht om mee te beginnen. Het onweer dat de hele middag al dreigde barstte pas los toen we net in ons hotel in Weinfelden waren gearriveerd. Dat was nog eens een goeie planning. Hoewel, het was een garni hotel en toen we wat wilden gaan eten, regende het nog steeds. Hebben we de pluutjes nou eens niet voor niks meegenomen.