Zondag 18 oktober 2015
Van : Rotterdam
Naar : Celle
Hoe : met de trein
Geslapen : Hotel Caroline Mathilde
……………………….. in Celle
Het is alweer jaren geleden, dat we aan onze wandeling over de E1 begonnen. Dat was in 2007, in het rattenvangersstadje Hamelen. Maar het verhaal op deze website loopt van Noord naar Zuid en begint daarom niet in Hamelen maar in Celle. Het noordelijke deel van Duitsland was voor ons nog een onbeschreven blad en in de herfstvakantie van 2015 vonden we, dat we daar maar eens aan moesten beginnen.
We vertrokken op zondagochtend en waren zó vroeg de deur uit, dat we een treintje eerder naar Amersfoort hadden. Tijd genoeg dus voor een koffie vóór de lange zit naar Hannover. De aansluiting naar Celle haalden we makkelijk. Die was trouwens weer te laat. Duitse treinen rijden absoluut veel minder punctueel dan de “onze”. In Celle moesten we een aardig eindje lopen naar het fraaie centrum, waar we in het museumcafé op het centrale plein neerstreken voor nog een kopje koffie. Daarna door naar ons hotel, net buiten het centrum. Mooie kamer en met zwembad. Snel zwemspullen aan en een duik nemen. Ik had het bad voor mezelf alleen, maar dat duurde helaas niet lang. Toen ik de sauna in wilde gaan, dook er ineens een blote man op. Jakkie. Hij ging de Finse sauna in en aangezien-ie daar wel een tijdje zou blijven, waagde ik het er op de Zweedse sauna te nemen. Daar bleef ik van pottenkijkers verschoond en kon ik lekker een tijdje stomen. Toen ik er uit kwam was het zwembad inmiddels bevolkt met spelende kinderen, dus na een koud voetenbadje hield ik het voor gezien.
Vakwerkhuizen in Celle
Om een uur of vijf gingen we nog even terug naar het centrum. Het hotel had weliswaar een restaurant, maar dat bood voornamelijk kleine hapjes. Wij opteerden voor iets stevigers.We dwaalden wat tussen de schitterende vakwerkhuizen in Celle, tegelijkertijd uitkijkend naar een geschikte eetgelegenheid. Dat viel wat tegen. Nergens zo’n gezellig Duits ding. Alleen Italianen en fast food-achtige zaken. We zochten daarom maar een pizzeria uit en daar waren de pizza’s prima. Celle was verder tamelijk uitgestorven. Duidelijk zondagavond na het seizoen! Na de pizza gingen we dan ook terug naar het hotel en kropen vroeg onder de dekbedden.
.