Zaterdag 16 mei 2009
Van : Herdorf
Naar : Fuchskaute
Gelopen : 22 kilometer
Geklommen : 450 meter
Geslapen : Hotel Fuchskaute
De dagen voor Hemelvaartdag hadden we vrij. Een mooie week om de tocht in Duitsland voort te zetten. Na het stuk door de Deister, nu weer verder aan de “onderkant”, vanaf Herdorf. We vertrokken op vrijdagmiddag met de trein en kwamen tegen de avond in Betzdorf aan, waar we in hetzelfde hotel als vorig jaar overnachtten. Dat was maar één stationnetje verwijderd van de start in Herdorf. Die hadden we de volgende ochtend al gauw gevonden. De route liep zo ongeveer dwars over het perron. Herdorf ligt in het dal van de Sieg, dus het begon gelijk met een flinke klim. We waren hier zo ongeveer aan de rand van het Westerwald. Een heel mooi en afwisselend gebied, zoals we de rest van de week zouden merken. Vooral ontzettend veel koolzaadvelden die in deze tijd van het jaar prachtig geel zijn!
Koffie op de Hohenseelbachkopf
Rond koffietijd bereikten we de Hohenseelbachkopf. De beloofde Einkehrmöglichkeit was zowaar geopend! De koffie was weliswaar Nescafé, maar was heerlijk warm en smaakte prima. Daarna ging het nog verder omhoog tot aan een late lunch, waarvoor we het wederom troffen met de horeca.
’s Middags begon het ineens te prikken in mijn schoen. Wat nou, toch geen blaren? Straks maar even die schoen uit en kijken wat er aan de voet is. Stom natuurlijk. Als je een blaar voelt opkomen, moet je gelijk maatregelen nemen. Toen we uiteindelijk op een mooi uitzichtpunt op een stapel boomstammen gingen zitten – de bankjes waren hier dun gezaaid – was het dus te laat. Maar na het doorprikken en met een paar pleisters er overheen ging het weer prima.
Ketzersteine, 30 miljoen jaar oud
Er volgde nog een heel afwisselend stuk langs mooie uitzichten en langs een stapel 30 miljoen jaar oude basaltblokken, de Ketzersteine. Die zouden volgens het boekje je kompasnaald in de war sturen, maar daar hebben we niks van gemerkt. Niet dat dat een probleem geweest zou zijn, want de markering was weer zo goed, dat we het kompas absoluut niet nodig hadden.
Het einddoel van vandaag was de Fuchskaute, met 656 meter het hoogste punt van het noordelijke Westerwald. We hadden hier, in the middle of nowhere iets tamelijk primitiefs, een soort hut of iets jeugdherbergachtigs verwacht. We waren dan ook tamelijk verbaasd toen we de enorme uitspanning op de Fuchskaute voor ons zagen liggen. Met een overvolle parkeerplaats. Zaterdagavond. De Fuchskaute bleek een geliefd oord voor weekendgasten! De meeste auto s waren overigens niet van slaap- maar van eetgasten. Er was een buffet en hoewel we daar niet zo dol op zijn, zijn we ook maar met ons bordje in de rij gaan staan. Veel keus hadden we niet immers!
De kamer was trouwens prima en we waren dan ook dik tevreden met dit onderkomen.