Heidelberg – Pforzheim: dag 1

Vrijdag 5 juli 2013
Van                    : Wilhelmsfeld
Naar                  : Heidelberg
Gelopen            : 12 kilometer
Geklommen      : 150 meter

Geslapen           Hotel Goldene Rose
………………………..in Heidelberg

Vroeg uit de veren! Het was mooi weer, dus ons plan om de in mei vanwege de regen iets voortijdig afgebroken wandeling alsnog te voltooien, kon doorgaan. Maar dan moesten we wel tijdig in Heidelberg zijn. We gingen dit keer met de auto en besloten de aanwijzingen van de Tom-Tom maar eens te volgen. En reden zo via Gorkum regelrecht de file in. Nadat ons dat minstens 20 minuten gekost had, besloten we onze eigen weg te volgen en zo kwamen we alsnog bij de koffie in Stein terecht. Daarna reden we zonder verder oponthoud naar onze bestemming voor vandaag. We zetten de auto in een parkeergarage, parkeerden de grote rugzakken in het hotel en met een klein rugzakje stapten we op de bus naar Wilhelmsfeld. Wim schatte het laatste stukje van de mei-tocht op zo’n 5 à 6 kilometer. Op grond van het kaartje en de ervaring dat de aangegeven afstanden nooit kloppen, ging ik uit van een tochtje van ruim 6 kilometer. Het bleken er circa 12 te zijn. En niet alleen afdalen! Het begon met een klimmetje van zo’n 100 meter. Gelukkig door het bos, want het was ontzettend warm. Op het hoogste punt stond een uitkijktoren. Hoewel het uitzicht tamelijk wazig was, zijn we er toch opgegaan: 36 meter extra omhoog, 192 treden, maar we moesten tenslotte een beetje inlopen.

Daarna was het inderdaad alleen nog maar naar beneden en na er eindeloos omheengedraaid te zijn, daalden we eindelijk in Ziegelshausen af. We stonden toen wel direct in het centrum en daar konden we kiezen uit zowaar twéé Eiscafé’s.

Het was inmiddels te laat geworden om in Heidelberg nog een kaart te kopen zoals de bedoeling was, maar mooi op tijd om direct ons eet-adres op te zoeken. Het terras bij Brauhaus Vetter zat helaas vol, maar binnen bij de bierketels vonden we ook prima. Het damesbier dat ik de vorige keer zo lekker vond– bier vermengd met sekt en met aardbeien onder in het glas – had ik in mijn herinnering waarschijnlijk wat geïdealiseerd. Het smaakte toch wel érg naar bier. Morgen maar gauw op de wijn overstappen!

Volgende dag